TEORIJA NARODNOG SUVERENITETA I NJEN ZNAČAJ

Sažetak

Misao o suverenoj vlasti koja je neograničena, nezavisna, nedjeljiva i najviša poslužila je kroz historiju kako za razne teorijske rasprave o toj temi, tako i za praktično opravdanje vlasti u političkoj zajednici. Srednjovjekovni apsolutistički monarsi su suverenitet svoje vlasti izvodili iz božije volje.
Ogromno civilizacijsko dostignuće je predstavljala pobjeda ideje o političkom narodu, odnosno građanima određene države kao izvornim nosiocima suverene vlasti koju je Društvenim ugovorom utemeljio Žan Žak Ruso. Rusoovo učenje negira ranija monarhijsko – apsolutistička i teokratska shvatanja suvereniteta stavljajući u prvi plan narod koji je sklapajući sa svojim vladarima društveni ugovor postao nosilac suverene vlasti. Temelj današnjeg pozitivno – pravnog ustavnog uređenja demokratskih društava čine upravo apstraktni građani kao jednakopravni članovi političke zajednice jednog društva.