FUNKCIJA UPRAVLJANJA LJUDSKIM POTENCIJALIMA U KONTEKSTU REFORME DRŽAVNE SLUŽBE NA NIVOU FBIH
Ključne riječi:
upravljanje ljudskim potencijalima, javna služba, javni službenik, profesionalizam javne službe, depolitizacija, horizontalni obim javne službe, vertikalni obim javne službe, uniformnost službeničkog sistema, regrutacija, selekcija, ocjenjivanje, napredovanje, platni sistem, formiranje u službi, prestanak radnog odnosa, kredibilitet javne službe, reforma državne službe, građanski orijentirana javna službaSažetak
Javna služba ne može biti pravilno uspostavljena ukoliko se jasno ne odredi status, značaj, uloga, prava, obaveze i odgovornosti osnovne jedinke, tj. centralnog resursa, što je javni službenik. Javna uprava se percipira kroz rad, djelovanje i karakteristike uposlenog pojedinca koji na osnovu jasno uspostavljenih i utvrđenih pravnih normi izvršava poslove i služi potrebama krajnjeg korisnika, građanina. Stoga, problematika funkcija upravljanja ljudskim potencijalima u javnoj službi predstavlja centralno reformsko pitanje prema SIGMA principima javne uprave za zemlje proširenja. Uspostavljanje profesionalne kadrovske strukture organa javne uprave, jasnog horizontalnog i vertikalnog obima, uvođenje principa zasluga(“merit system”)i hibridnog modela karijere(“career” system), te depolitizacije postupka regrutacije i selekcije, nominalno i faktički garantiraju minimum menadžerskih standarda u upravljanju ljudskim potencijalima. Fragmentacija pravnog sistema i državne službe u BiH ukazuje na tendenciju i trend diferencijalnih reformskih procesa na svakom od upravnih nivoa, koji ugrožavaju uniformanost javne službe u BiH.Naučni i teorijski modeli, evropska i druga komparativna iskustva pružaju adekvatan normativan osnov za buduće korake u procesu reforme državne službe. Osnovna pitanja službeničkog sistema, kao što su pojam javnog službenika, horizontalni i vertikalni obim javne službe, platni sistem, sistem napredovanja, regrutiranje i selekcija, formiranje u službi, osnovi za prestanak radnog odnosa u javnoj službi, predstavljaju spornu diferencijalnu bazu i krucijalnu deharmonizaciju u reformama državne službe na svakom od nivoa vlasti u BiH. Značaj unutrašnje organizacije, sistematizacije radnih mjesta i uvjeta na radu, kao i pravila dobrog administrativnog ponašanja koji važe u EU, predstavljaju vrlo bitan normativni reformski kontekst za kredibilitet i dignitet profesionalne javne službe u BiH.